วันเสาร์ที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2554

R.U.R. หุ่นยนต์สากลราวี


พวกเราอาจเป็น "Robot" ในแง่ใดแง่หนึ่งอยู่ก็ได้ แต่ไม่รู้ตัว!

เป็นหุ่นยนต์ของมนุษย์ด้วยกันเอง (บางคน-บางกลุ่ม...)

เป็นหุ่นยนต์ของระบบโลกทุนนิยม-เงินตรา (ผ่อนส่ง, กำไร, ขาดทุน ...)

เป็นหุ่นยนต์ของระบบธรรมชาติ-จักรวาล (พระเจ้า?) บางด้าน ???
(เอาตัวรอด, สงคราม, สืบเผ่าพันธุ์ไม่จบไม่สิ้น...???)

ฯลฯ

แล้วจะมีไม่ใครซักกี่คนที่รู้ตัว และคิดที่จะ ปลดแอก! ตนเองให้อิสระ ???


เคยพูดถึงบทละคร R.U.R ในบล็อคนี้ หัวข้อ สถาปนา หุ่นยนต์! เมื่อต้นปี 2009 นานมาแล้ว... (และตอนนั้นก็ได้ต้นฉบับภาษาอังกฤษ บทละครนี้มา ในรูป .pdf แต่ก็อ่านไม่จบ :) หยุดปีใหม่ แวะเข้าร้านหนังสือแห่งหนึ่ง บังเอิญเหลือบไปเห็น คุ้นๆ อ้าว! มีแปลเป็นภาษาไทยแล้วรึ พลิกดูรายละเอียดเพิ่งวางจำหนายปลายปี 2010 ที่แล้วนี้เอง...ก็ไม่ต้องรีรอ เสียตังค์ไปตามระเบียบ

"ห.ส.ร. (หุ่นยนต์สากลราวี)" แปลจาก R.U.R Rossum's Universal Robots
โดย ปราบดา หยุ่น : สนพ. ไต้ฝุ่น

...ปี 1921 นักประพันธ์ชาวเชคโกสโลวาเกีย คาเรล ชาเพ็ก ("Karel Capek") ได้เขียนบทละครเชิงสะท้อนชีวิตในสังคมอุตสาหกรรมในยุคนั้น เรื่อง R.U.R. หรือ Rossum's Universal Robots โดยในเรื่องมีการใช้คำว่า "Robot" หรือ "Robota" ซึ่งเป็นภาษาเชคแปลว่า "tedios labor" หรือ "forced labor" อันหมายถึง ผู้ถูกบังคับให้ทำงาน หรือ ทาส! นั้นเอง และบทละครชิ้นนี้เองคือ ที่มาของต้นกำเนิดของคำว่า "Robot" ไม่น่าเชื่อว่าจะอายุ 100 ปีแล้ว แต่มุกที่ล้อเลียนยังแสบสันทันสมัยและยังคงสะท้อนชีวิตคนยุคปัจจุบันได้เป็นอย่างดีเยี่ยม...หากได้อ่านเรื่องแล้วพิจารณาดีๆมองมุมหนึ่งหุ่นยนต์ในเรื่องก็คงไม่ใช่อะไรที่ไหน ก็มนุษย์เราเองนี่แหละ...

ภาพละครเรื่อง R.U.R ยุคนั้น...ในโลกที่มนุษย์มีหุ่นยนต์เป็นทาสทำงานแทนได้ทุกอย่าง จนชีวิตสุขสบายราวอยู่ในวิมาน...จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อหุ่นยนต์เริ่มมีอารมณ์ ความรู้สึก และคิดกบฏต่อผู้สร้างมันขึ้น เนื่องจากพวกมันมักศักยภาพเหนือกว่ามนุษย์ทุกด้าน มนุษย์จึงไม่มีความจำเป็นอีกต่อไป...

"หุ่นยนต์ทั้งหลาย มนุษย์ได้ล้มตายไปเป็นจำนวนมากแล้ว
ยุคสมัยแห่งมนุษยชาติถึงคราวอวสาน โลกใหม่ได้เริ่มขึ้นแล้ว
โลกภายใต้การปกครองของหุ่นยนต์ "
คำโปรยบนปกหนังสือ

ในยุคที่หนังสือแนวไซไฟชั้นเยี่ยมขาดแคลน!...ผู้ต้องการความบันเทิงที่ลับคมปัญญาปลุกเร้าจินตนาการ

- เล่มนี้ไม่ควรพลาด -

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น