อย่างเพลงฮิตล่าสุด "ดาวมหาลัย" ของ สาวมาด เมกะแดนซ์ เพลงติดดินสนุกๆขำๆเจ็บๆถูกใจมหาชนฮาร์ดคอร์ ช่วงนี้เห็นเปิดกันแพร่หลายทั่วบ้านทั่วเมือง กรุงเทพ-ต่างจังหวัด ทั้งในร้านอาหารร้านลาบ ในผับในบาร์ รถเมล์ รถแท๊กซี่ รายการวิทยุทั่วๆไป ฯลฯ
เนื้อหา "ดาวมหาลัย" เป็นไปในทำนองเสียดสี ประชดประชัน คนที่มักวางตัวแบบผู้ดีหัวสูง-รสนิยมสูง ประมาณหลงตัวเอง พูดจาไทยคำอังกฤษคำแบบเฝือจนเว่อร์เกินงาม...ฯลฯ
...คงไม่ต้องบรรยายอะไรกันให้มากมาย ทุกอย่างได้สื่อออกมาอย่างสมบูรณ์ชัดเจนแล้วในเนื้อเพลง...ฟังแล้วก็เป็นอันต้องหัวเราะก๊ากแต่ก็เจือไปด้วยความรู้สึกขมขื่น+กระอักกระอ่วนใจพอๆกัน...แต่จะทำไงได้ล่ะต้องทำใจและยอมรับความจริงนะ โลกเรามีคนหลายประเภท เพราะมีคนหลายประเภท โลกจึงได้มีสีสันและวุ่นวายกันอยู่ทุกวันนี้ไง เอาเป็นว่า ว่าไปตามเนื้อเพลงท่อนหนึ่งก็แล้วกัน..."มึงสิไปตายไสกะไปโลด"เด้อ...555
MV เพลงดาวมหาลัย
เนื้อเพลง : "ดาวมหาลัย"
แม่ : ฮัลโหล ดาวบ่ลูกหล่า
ดาว : ค่า
แม่ : ปิดเทอมแล้วกลับมาซอยแม่เฮ็ดนาแหน่เด๊อ
ดาว : โอเคค่า คุณแม่ขา แค่นี้นะคะ
แม่ : เออ
หนูดาวเป็นลูกสาวกกจบชั้นม.6 โรงเรียนบ้านหนองใหญ่
คุณแม่ขายไร่ขายนา ส่งดาวเข้ามาเรียนมหาลัย
มาเรียนอยู่ในกรุงเทพ ยูนิเวอร์ซิตี้ที่ทันสมัย
ดาวสวยดาวเริ่ดดาวเด่น
คนมันสวยทำอะไรก็เด่นก็เลยถูกพรีเซ้นต์ให้เป็นดาวมหาลัย
เพื่อนๆที่คณะ ปลื้มดาวสุดๆเลยนะฮะ
ซัมเมอร์แม่เรียกตัวกลับมาช่วยทำไร่ทำนาอยู่ที่บ้านหนองใหญ่
ไปอยู่บ้านป่ากับดงดาวบอกตรงๆว่ามันไม่ใช่
บ้านนอกขาดการพัฒนามีแต่ทุ่งนาและหมูหมากาไก่
ชาวบ้านก็ด้อยการศึกษากินแต่ปลาร้าที่ไม่พาสเจอร์ไรซ์
กินกบ กินอึ่ง กินแย้ แมงจินูน แมงจิโป่ม ดักแด้กินแม้แต่กุดจี่ที่อยู่ในกองขี้ควาย
ฮื้อ กินเข้าไปได้ไงอะ แวะ
หนุ่มๆมีแต่ซุมโลโซเมาเหล้าขาว เหล้าโท ซิ่งมอเตอร์ไซค์
ไม่เหมือนหนุ่ม ม.กรุงเทพขี่เบนซ์ ขี่เชฟ บีเอ็ม รุ่นใหม่
ลูกทุ่งฟังไม่เป็นจริงๆดาวชอบสตริง โฟร์ มด กอล์ฟ ไมค์
อยากไปเมืองทองธานี ดูอคาเดมี่แฟนตาเซีย
ก็มีแต่เสียงอีสาน นกน้อย ปอยฝ้าย คำมอด ลูกแพร เงี๊ยะ หมอล้ำ หมอลำ
เซ็นทรัล โรบินสัน เดอะมอลล์ เซเว่น บิ๊กซี ไม่มีที่บ้านหนองใหญ่
มีแต่ตลาดนัดคลองถม ไร้รสนิยม ดาวรับไม่ได้
เสื้อยืดตัว199 ไม่รู้ว่าเขาใส่ได้ยังไง
เคยเดินเล่นแถวเซ็นเตอร์พอยท์ ต้องมาเดินต้อยๆไล่วัวไล่ควาย
คิดมาเศร้าใจอดสู คิดถึงสังคมหรูๆ ตอนที่ดาวเรียนอยู่เป็นดาวมหาลัย
เจอสังคมบ้านนอกๆอย่างนี้ ดาวปรับตัวไม่ทันนะ
ไปนาใส่เกิบส้นสูง ตกคันนาหงายท้องดาวนั่งร้องไห้
ใส่เอวต่ำสายเดี่ยวเกี่ยวข้าวควายเถิกควายเฒ่ายืนน้ำลายไหล
คุณแม่พานั่งรถอีแต๊ก หัวสั่นด๊อกแด๊กกลับถึงบ้านเป็นไข้
อยู่มหาลัยเป็นเชียร์ลีดเดอร์ เป็นพริตตี้ เป็นพรีเซ็นเตอร์
ให้มาเป็นฟาร์เมอร์ ดาวว่ามันไม่ใช่ มันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของดาวอะ
แม่ขาอยากกลับกรุงเทพ คิดถึงเพื่อนๆ ที่มหาลัย
หนูเบื่อบ้านนอกคอกนาหยะแหยง ปลาร้า และกลิ่นโคนสาปควาย
ดาวเบื่อชีวิตคันทรี่ อยากไปอยู่ซิตี้ เป็นดาวมหาลัย
อย่างหนูมันต้องอยู่กรุงเทพ ถึงจะตรงคอนเซ็ปต์ที่ดาวตั้งไว้อะ
แม่ : มึงสิไปตายไสกะไปโลด ไห้ไปเรียนกะบ่มีประโยชน์ มาอยู่บ้านกะบ่มีประโยชน์ ไปตายไสกะไปโลด กูกะรับบ่ได้ กูกะรับบ่ได้ กูกะรับบ่ได้
แม่ : อี่ดาวมหาลัย อี่พรีเซ็นเตอร์ใหญ่ กูเบิดนาไปจักท่งแล่ว มื่อได๋มึงสิเรียนจบกับเขาจักเทียละเหอ
ดาว : คุณแม่ขา มาว่าหนู่อย่างนี้ได้ยังไงมันเสื่อมเสียเกียรติภูมิดาวมหาลัย นะคะ คุณแม่ขา
แม่ : ว่าซือๆ กะไคตั๊ว กูบ่ตีนยันตกคันแท กะบุญหัวมึงแล่วตั๊ว
ดาว : แม่ไม่เข้าใจดาว แม่ไม่เข้าใจความเป็นดาวมหาลัย แม่ไม่เซ้นสิถีฟ แม่ไม่เซ้นสิถีฟอ่อนไหวกับเรื่องอย่างนี้หรอก
แม่ : มีแต่กูสิถีบมึงนั่นหละ อี่ดาวมหาลัยใหญ่ มื่อนี่หละมึงสิกลายเป็นดาวรุ่งพุ่งสู่เมร มึงฮู่บ่ เหออออออออ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น